Blog o Józefie Piłsudskim i jego epoce
Po uciecze ze szpitala św. Mikołaja Cudotwórcy w Petersburgu i przejściu przez zieloną granicę do Galicji, Józef Piłsudski zamieszkał wraz z żoną ostatecznie w Krakowie. W 1910 roku Piłsudscy przeprowadzili się z ulicy Topolowej na ulicę Szlak, do domu pod numerem 31. Było to ostatnie krakowskie mieszkanie Komendanta, stąd wyruszył na I wojnę światową. KazimieraWięcej oKrakowskie mieszkanie Józefa Piłsudskiego[…]
„Przede wszystkim jednak zapamiętałem sobie od tamtego czasu i szły za mną odtąd w wyobraźni mojej, jak centrum siły magnetycznej – jego oczy; jasne, bardzo dalekie, rzadko nawet w chwilach swobodnych zbliżone do człowieka – oczy z niepokojącymi błyskami drapieżnego ptaka”. Takie wrażenie odniósł Michał Sokolnicki z pierwszych spotkań z Józefem Piłsudskim i opisałWięcej oOczy Józefa Piłsudskiego w oczach Michała Sokolnickiego[…]
W ostatniej woli Józef Piłsudski, wiedząc, że zostanie pochowany na Wawelu, pisał: „Niech tylko moje serce wtedy zamknięte schowają w Wilnie, gdzie leżą moi żołnierze, co w kwietniu 1919 roku mnie, jako wodzowi Wilno, jako prezent pod nogi rzucili”. Serce wyjęto z ciała Marszałka w nocy 13 maja 1935 roku. Ważyło niemal połowę więcej niżWięcej oSerce Marszałka dla Wilna[…]
Michaił Murawjow, generał- gubernator wileński, zasłużenie został nazwany Wieszatielem, gdyż posłał na stryczek wielu powstańców styczniowych. Tych, których nie kazał powiesić, zesłał na Sybir. W 1898 roku w Wilnie odsłonięto jego pomnik. Józef Piłsudski komentował na łamach „Przedświtu” to wydarzenie: „W istocie, jak pamiętam Wilno, a pamiętam je od bardzo dawna, nic dotychczas tak nieWięcej oJózef Piłsudski i pomnik Murawjowa „Wieszatiela”[…]
Latem 1924 roku Józef Piłsudski przyjechał z Druskienik, gdzie wypoczywał, do niedalekiego Grodna. Zatrzymał się w domu podpułkownika Jana „Jura” Gorzechowskiego, podkomendnego z Legionów. Gorzechowski był legendą walki o niepodległość. W 1906 roku dowodził brawurową akcją bojowców PPS, która doprowadziła do uwolnienia dziesięciu więźniów politycznych z Pawiaka, zagrożonych karą śmierci. Żoną Gorzechowskiego była Zofia Nałkowska,Więcej oMarszałek Piłsudski w oczach Zofii Nałkowskiej[…]
Władysław Bandurski, biskup sufragan lwowski, jeszcze przed I wojną światową był entuzjastycznym zwolennikiem Komendanta i jego strzelców oraz działalności niepodległościowej. Wygłaszał kazania w rocznice powstań narodowych, podczas uroczystości kościuszkowskich i grunwaldzkich. Bandurski wziął udział w pogrzebie Józefa Janowskiego, ostatniego członka Rządu Narodowego na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie w 1914 roku. Nad grobem przemawiał Józef Piłsudski,Więcej oUlubiony biskup Piłsudskiego[…]
W lutym 1900 roku Józef i Maria Piłsudscy zostali aresztowani przez carską policji w Łodzi. Tam, w ich mieszkaniu przy ulicy Wschodniej, znajdowała się tajna drukarnia „Robotnika”, pisma PPS. Piłsudski nie zdążył wypuścić w świat 36 numeru. Tak skończyła się dla Józefa Piłsudskiego kilkuletnia przygoda z konspiracyjną gazetą. Sześć lat wcześniej, na przemyconej przez granicęWięcej oPrzygoda Piłsudskiego z „Robotnikiem”[…]
Upokorzenia w rosyjskim gimnazjum, kary za mówienie po polsku, aresztowanie. Piłsudski nie miał miłych wspomnień z Wilna. A jednak nazywał je „miłym miastem” i miał do Wilna ogromny sentyment. Jak mówił: „Wszystko piękno w mej duszy przez Wilno pieszczone. Tu pierwsze słowa miłości, tu pierwsze słowa mądrości, tu wszystko, czym dziecko i młodzieniec żył wWięcej oPiłsudski z kluczami Wilna[…]
Wrzesień 1934 roku. Marszałek odpoczywa w dworze Kępińskich w Moszczenicy, niedaleko Żywca. To są jego ostatnie wakacje. Nic jeszcze nie zapowiada gwałtownego kryzysu zdrowotnego. Nadejdzie za pół roku. Pobyt w Moszczenicy nie jest prawdziwym wypoczynkiem. Przyjeżdżają bowiem do marszałka szef jego gabinetu, zastępca, wiceminister spraw wojskowych oraz inni oficerowie. Piłsudski spaceruje po parku, przygląda sięWięcej oWyjątkowa depesza Marszałka. Challenge 1934[…]
Kasztanka pochodziła ze stadniny Eustachego Romera, właściciela majątku Czaple Małe w powiecie miechowskim. W 1914 r. Romer podarował ją oddziałom strzeleckim. Jasnokasztanowata klacz, z białą „łysinką” na łbie, miała wówczas około pięciu lat. Została koniem służbowym Józefa Piłsudskiego. „Bardzo kształtna, delikatna i wrażliwa, od razu przypadła do serca Komendantowi i służyła mu wiernie na szlakuWięcej oMarszałek i Kasztanka. Tajemne porozumienie[…]