Brąz dla rotmistrza Adama Królikiewicza i jego Picadora  Pierwsza po zakończeniu Wielkiej Wojny letnia olimpiada odbyła się w 1920 roku w Antwerpii. Polacy nie wzięli w niej udziału, gdyż nasz kraj toczył wówczas wojnę na śmierć i życie z Rosją bolszewicką. Porucznik Adam Królikiewicz, zamiast pojechać do Antwerpii, trafił na front, podobnie jak wielu innychWięcej oJeźdźcy na Olimpiadach[…]

Finansowanie z budżetu państwa kultury i nauki z pewnością nie było priorytetem kolejnych rządów w pierwszym dziesięcioleciu II Rzeczypospolitej. Uniemożliwiały to wojny o niepodległość i granice, a gdy ustały, pojawiła się szalejąca inflacja. Kraj wymagał odbudowy po zniszczeniach wojennych, trzeba było zaspokajać elementarne potrzeby państwa i obywateli, zszywać w jedną całość ziemie należące do niedawnaWięcej oKultura i nauka pod protektoratem Marszałka[…]

Zakochała się najpierw w Tadeuszu Kościuszce, którego była cioteczną prawnuczką. Maria Bohuszewiczówna, niemal rówieśniczka Józefa Piłsudskiego – dwa lata od niego starsza – wsłuchiwała się w dzieciństwie w opowieści ojca o naczelniku powstania z 1794 roku. Włodzimierz Bohuszewicz, obiecał Marysi, że zabierze ją do Siechnowicz. Był tam majątek należący do Kościuszki i być może tamWięcej oMiłość i ogień buntowniczy Marii Bohuszewiczówny[…]

W przeciwieństwie do znakomitej większości bojowców, pochodzących z proletariatu, Józef Mirecki wywodził się z rodziny ziemiańskiej. Jego ojciec był carskim oficerem, w pełni lojalnym wobec władz rosyjskich. Ale matka wychowała syna, urodzonego w 1879 roku, w duchu patriotycznym, przekazując mu – tak jak matka Piłsudskiego – kult dla powstańców styczniowych.  Mirecki uczył się w Radomiu,Więcej oJózef Montwiłł-Mirecki. Browning bojowca i rosyjska szubienica[…]

Gdy rozpoczynała się I wojna światowa, piłka nożna była już dość rozpowszechnioną dyscypliną sportu, uprawianą na ziemiach polskich od ćwierćwiecza. Pierwsze kluby piłkarskie powstały w Galicji w latach 1903-1906. Najpierw we Lwowie – Lechia, Czarni i Pogoń, później w Krakowie – Wisła i Cracovia. Wśród żołnierzy Legionów byli zarówno zawodnicy tych i innych galicyjskich klubówWięcej oLegionowe matche footballowe […]

W 1929 roku władze sowieckie nakazały Grigorijowi Biesiedowskiemu, sekretarzowi poselstwa w Paryżu, powrót do kraju. Biesiedowski odmówił i pozostał we Francji. Wkrótce potem wydał pamiętniki, które obejmowały także jego dyplomatyczną misję w Polsce. W latach 1922-1923 był sekretarzem poselstwa sowieckiej Ukrainy w Warszawie. Biesiedowski twierdził, że Mieczysław Łoganowski, szef rezydentury sowieckiego wywiadu wojskowego, a oficjalnieWięcej oCzy Feliks Dzierżyński uratował życie Józefowi Piłsudskiemu?[…]

Józef Piłsudski wspominał, jak jego dziadek Billewicz ogromnie się oburzył, czytając „Potop” Sienkiewicza. „Ten młokos Sienkiewicz nie wie nawet, co to Billewicze, a porywa się o nich pisać!”. Sienkiewicz pisał wprawdzie o tym żmudzkim rodzie, z którego wywodziła się matka Marszałka, że miał znakomite koligacje, był zamożny i wpływowy oraz wielce szanowany w powiecie rosieńskim.Więcej oBillewiczowska krew i wychowanie Józefa Piłsudskiego[…]

Na drugi dzień po śmierci Józefa Piłsudskiego, w szufladzie biurka w jego gabinecie w gmachu Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych, znaleziono ostatnią wolę Marszałka. Nie był to ani testament polityczny ani też majątkowy, lecz bardzo osobisty dokument, odnoszący się do pogrzebu i pełen miłości do matki.   Nie wiem, czy nie zechcą mnie pochować na Wawelu.Więcej oWawel i Rossa. Dwa pogrzeby Józefa Piłsudskiego[…]

Skoro Józef Piłsudski postanowił wybrać się w 1932 roku na wakacje w marcu, kapitan Mieczysław Lepecki, jego adiutant, ale też znany podróżnik, zaproponował Egipt, najbliższy w tym miesiącu ciepły kraj. „Nad Adriatykiem wieje wówczas chłodna bora i denerwujące sirocco; na Riwierze jest po prosty chłodno, nad Bosforem pada śnieg; w południowej Hiszpanii nad ranem pojawiająWięcej oPiłsudski, pustynia i piramidy[…]

W 1926 roku rodzina Piłsudskich przeniosła się do Belwederu w Warszawie z dworku „Milusin” w Sulejówku. Aleksandra Piłsudska pisała we wspomnieniach, że spotkała się wówczas z legendą o duchu mieszkańca belwederskiego  pałacu – wielkiego księcia Konstantego, pojawiającym się w gabinecie, w którym za życia „podpisywał tysiące wyroków śmierci na Polaków”. Bardziej można uwierzyć w duchaWięcej oZjawy w Belwederze i duch Marszałka Piłsudskiego[…]