Sowieckie władze mianowały dowódcą dywizji byłego podpułkownika Zygmunta Berlinga (nadały mu stopień generalski), dezertera z Wojska Polskiego, dawnego żołnierza Legionów. Berling należał do garstki, która podjęła współpracę z Sowietami i nie podzieliła losu kilkunastu tysięcy oficerów, więźniów obozów w Kozielsku i Starobielsku, rozstrzelanych w 1940 roku Katyniu i w Charkowie. „Nie zdążyli do Andersa” JednaWięcej oKościuszkowcy, niedawni łagiernicy i zesłańcy[…]